Iedereen moet ergens beginnen, toch? Eminem zou niet de Rap God zijn die hij nu is zonder zijn robotachtige werkethiek, harde werk en toewijding. Meer dan 20 jaar van zijn carrière, het v alt niet te ontkennen dat Eminem zowel hit-and-miss projecten als klassieke albums heeft, maar het schaadt zijn erfenis in de rapgame als een van de beste, meest productieve rappers aller tijden niet.
Vóór alle roem en de glitter was Marshall Mathers slechts een kleine kok bij Gilbert's Lodge, hij maakte rapmuziek tijdens de pauzes en woonde rapbattles bij in de weekenden. Dit zijn zijn eerste tien nummers ooit, gerangschikt in aflopende, chronologische volgorde.
10 1997: Don't give a Fck
Na de slechte ontvangst van zijn debuutalbum Infinite riep Eminem Slim Shady tot leven op zijn EP uit 1997, Slim Shady EP. De bekendste single van de EP, Just Don't Give a Fck, is daar de belichaming van. Volgens zijn autobiografie Angry Blonde schreef Em het nummer tijdens de moeilijkste tijd van zijn leven.
"Just Don't Give a Fck was een nummer dat ik schreef toen ik bij mijn moeder logeerde. Het was rond de tijd dat Hailie werd geboren", schreef hij. er was andere vreselijke shit aan de hand."
9 1996: Oneindig
In tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, was de Slim Shady LP uit 1999 niet het debuutalbum van Eminem. Het was Infinite, geproduceerd door Mr. Porter van D12 and the Bass Brothers, die later de primaire producer van Eminem was voor de volgende vijf albums tot Relapse in 2009.
Velen merkten op hoe groot de invloed van Nas en AZ op dit record was. Detroit's eigen hiphopradiostations wilden het niet eens afspelen en vroegen Em ook: "Waarom ga je niet naar rock &roll?"
8 1995: Bijterfobie
Rap God was niet de eerste keer dat Eminem een nummer deed. Voordat hij soloartiest was, maakte Eminem deel uit van Detroit's lokale groep genaamd Soul Intent, bestaande uit Em (destijds bekend als M&M), Proof, DJ Buttafingaz, Chaos Kid en Mike 'Manix' Ruby.
Op hun single Biterphobia uit 1995 slikte Eminem de hele thesaurus door terwijl hij streed tegen de beats en de zuurstof. Hoewel hij zijn vaardigheden in dit nummer nog steeds aan het ontwikkelen is, was Biterphobia het begin van iets speciaals.
7 1994: Crackers & Kaas
De volgende is Crackers and Cheese van de oude banden van Soul Intent in 1994. Eminem's flow heeft enigszins de NWA's Eazy-E- of MC Ren-vibes op dit nummer nagebootst, wat begrijpelijk is omdat hij nog steeds zijn eigen geluid als artiest.
Het werd geproduceerd door de Bass Brothers als onderdeel van Soul Intent's gelijknamige debuut-EP uit 1995.
6 1993: So Many Styles (Snippet, The Source Leak)
Tijdens zijn veelbesproken gevecht tegen het tijdschrift The Source, werd Eminem onder de bus gegooid voor de twee gelekte, racistisch geladen banden die zogenaamd uit 1993 waren. Een daarvan is getiteld So Many Styles, waar Eminem naar verluidt zei dat de n- woord.
Veertien jaar later, tijdens een freestyle getiteld Step Right Up on Shade45, gaf Eminem toe dat hij moeite had om vergeving te krijgen na het lek.
5 1992: Onrealistisch grafisch (Soul Intent)
Unrealistically Graphic is een van de vroege werken van Soul Intent van Still in the Bassmint-tape in 1992. Zijn teksten zijn nu veel verbeterd, maar voor een jonge undergroundartiest werd Unrealistically Graphic met een hoge technische snelheid gerapt, en de oneliners zijn wat het beter maakt.
De andere nummers van deze tape zijn The Day It Dawned, One-Handed Juggler en Conceptual Corrections.
4 1991: Poeh Butt Day (Soul Intent)
Pooh Butt Day is een ander stoffig nummer uit het vroege werk van Soul Intent. Op dit nummer ging M&M van top tot teen op het vertellen van verhalen met zijn Soul Intent-bandlid, Chaos Kid, op door Bass Brother geproduceerde beats.
Sommigen zeiden dat het een nummer uit 1991 is; anderen geloofden dat het verder ging van dat naar 1988. Hoe dan ook, Chaos Kid en Eminem waren op een gegeven moment goede vrienden. Helaas ging het mis tussen hen nadat Eminem beroemd werd en Chaos Kid uiteindelijk zelfmoord pleegde in 2011.
3 1990: Dikste Magere Kid Alive (Soul Intent)
Vroeger probeerde Eminem nog steeds dingen uit te zoeken met zijn rap, zoals op Fattest Skinny Kid Alive van Soul Intent's Steppin' On to the Scene-tape toen hij duidelijk klonk als zijn rapidool uit zijn jeugd, LL Cool J.
"Het giet, en de oude man snurkt niet", rapt hij. "Omdat hij verdomd vroeg in de ochtend moet opstaan."
2 1989: As The Doom omringt met somberheid (Soul Intent)
Still from M&M and Chaos Kid, As The Doom Surrounds With Gloom is een verhalende freestyle van het duo die bizarre dingen beschrijft die hen zijn overkomen op een koude, mysterieuze dag.
Zijn rapstijl op dit nummer is vergelijkbaar met wat we hoorden van zijn gemoedelijke verhaallijnnummers zoals Guilty Conscience, Bad Guys Always Die en Stan. Young Em heeft zijn vaardigheden hier echt aangescherpt.
1 1988: Foolish Pride (The Source Leak)
Meer uit het controversiële lek van The Source in een poging om Em te presenteren als de 'Rap's Hitler', Foolish Pride is het oudste nummer van Eminem dat tot op de dag van vandaag bekend is. De jonge Marshall dateert van 1988, toen hij nog maar 16 was, had het net uitgemaakt met een zwarte vriendin en nam zijn liedjes op om racistische opmerkingen te maken.
"Ik reageerde als het boze, domme kind dat ik was", reageerde Em over het lek. "Ik hoop dat mensen het zullen opvatten voor de dwaasheid die het was, niet voor wat iemand vandaag probeert te maken."
