In 2005 maakte 'The Office' een enorme vlucht en werd een van de beste sitcoms op televisie. Steve Carell zou het voortouw nemen met haarscherpe humor, John Krasinski en Jenna Fischer speelden ook een grote rol, want hun romance bleef de kijkers terugbrengen, vooral in het begin.
Verrassend genoeg voor Jenna kreeg ze al vroeg te maken met afwijzing. Naast The Hollywood Reporter adviseert Jenna jonge acteurs en actrices om schuldenvrij het bedrijf in te gaan: "De weg naar financiële zekerheid als acteur is een zeer, zeer lange en een zeer onvoorspelbare. Mijn eerste advies: probeer te beginnen je acteercarrière schuldenvrij of met heel weinig schulden, geef dan je salaris niet uit. Bespaar zoveel als je kunt. Ik praat over de stressvolle momenten waarop ik moest kiezen tussen een laagbetaalde acteerbaan om mijn carrière vooruit te helpen of een beterbetaalde tijdelijke baan om mijn creditcardschuld af te betalen of nieuwe headshots te krijgen die ik echt nodig had. Het was absoluut, absoluut stressvol."
Die financiële stress veranderde allemaal toen ze de rol op 'The Office' landde. Het was tijdens het auditieproces dat ze John Krasinski voor het eerst ontmoette. Dus, wat dachten ze van elkaar toen ze elkaar voor het eerst ontmoetten?
Jenna kreeg het advies om niet grappig te zijn tijdens haar auditie
Stel je voor dat iemand je voor een auditie vertelt, wees niet grappig en zie er niet goed uit… dat was precies het geval toen Fischer auditie deed voor de rol van Pam: "De casting director voordat ik naar binnen ging - ik had ken haar al een paar jaar en ze had me gebeld voor andere banen. En ze gaf me wat coaching aan de telefoon. Wat ze zei was, kom niet mooi binnen; wat, weet je, vaak, wanneer je gaat auditie doen, ze willen dat je er ongepast sexy of sexy uitziet voor de rol. En ik werd er altijd bij geroepen om dingen te spelen zoals, o, zoals een lerares uit de derde klas, maar ik zag er erg goed uit. En dus, in dit geval, de - toen ik voor "The Office" ging, zei de casting director tegen mij, ze zei, kijk alsjeblieft normaal. Maak jezelf niet helemaal mooi, en durf me te vervelen met je auditie. Dat waren haar woorden. Durf me te vervelen."
Als een typische aflevering van 'The Office' zat Pam in haar stoel en werd in documentaire stijl geïnterviewd. Het was al vroeg duidelijk, ze was bedoeld voor de rol. Dat werd alleen maar versterkt toen ze John Krasinski ontmoette, die later Jim zou gaan heten. John kreeg de rol echter wat ingewikkelder.
Het was vanaf het begin goed
De chemie tussen de twee was vanaf het begin geweldig. Naast The Hollywood Reporter geeft Jenna toe dat ze meteen wist dat niemand Jim beter speelde dan Krasinski: "Toen ik John ontmoette en ik met John aan het lezen was, was alles gemakkelijk. Het was moeiteloos. Ik voelde me gewoon het meest op Pam op de gemakkelijkste manier. Al ons werk samen voelde zo eerlijk. De chemie tussen acteurs, het is een heel ongrijpbaar iets. Voor mij betekent het dat het gemakkelijk en moeiteloos is om toegang te krijgen tot je personage met die andere acteur. Ik voelde dat meteen bij Jim. Ik bedoel met John! Ik was opgelucht dat ze John hebben gecast, omdat het mijn werk zoveel gemakkelijker maakte."
Het bleek dat John hetzelfde voelde en hij probeerde wanhopig auditie te doen voor de rol van hem toen hij Fischer ontmoette: "Ik heb eigenlijk de hele dag geen auditie kunnen doen met haar - ze hadden me niet gekoppeld aan haar," herinnert hij zich. "Ik baalde daar enorm van, omdat ik wist dat degene die met haar voorlas, in overweging werd genomen [voor Jim]."
"Ik ging naar de set en zei tegen niemand: 'Ik denk dat je bent vergeten me naar huis te sturen.' En toen hoorde ik van achter een muur mensen zeggen: 'Geef ons nog 20 minuten!' 20 minuten waren ik en Jenna auditie, en ik dacht: 'Mijn god, als ik auditie doe met dit meisje, zou ik een kans hebben."
Het liep allemaal zoals het had moeten gaan, de twee waren een perfecte match naast elkaar tijdens de lange duur van de show. Het duo deelde instant chemie nog voordat de show aan de gang was. Een opmerkelijke verbinding en een die gewoon niet kan worden gedupliceerd.
